De tentoonstelling “Culture Frite | Frietkot Stories” bij MuFim (Doornik) biedt thematische ruimtes aan. Eén daarvan is ‘Frietjes en politiek’. Vlug ! Je hebt tot 18 december de tijd om het te bezoeken... Dan vind je deze thema's in het Micro Frietmuseum in Brussel bij Home Frit' Home (gratis open huis elk eerste weekend van de maand).

De friet wil via het frietkot mensen samenbrengen: individuen van elke afkomst, van alle sociale klassen voeren er dezelfde choreografie uit rond hun puntzak. De geschiedenis leert ons dat de friet als vehikel kan dienen voor een politiek discours of politieke acties, of zelfs een uiting van protest.

Frietrevolutie

Bij de bevrijding werd de musette standaard, «Là où y a des frites», gereïncarneerd als «Là où y a plus d’Fritz». In februari 2011 ontstond het concept van de Frietrevolutie, toen België wanhopig probeerde een regering op de been te krijgen en het platform Pas en notre nom jeune/Niet in onze Naam Jong demonstreerde voor het behoud van België en een sociaal-zekerheidsstelsel op federaal niveau.

Het werelds eerste frietaanval

Eind december 2014 werd Charles Michel, toen een jonge premier, het slachtoffer van ‘s werelds eerste frietaanval, door activisten van Lilith. Later nam ook de straatkunst de friet over: de Brusselse kunstenaar MONK creëerde het symbool van de Anarfrite en kaapte Banksy met Manneken Pis als versterking.

Frieten kunnen niet gepolitiseerd worden

Meer recentelijk hebben de Belgische afdelingen van OXFAM en Amnesty International de symbolische puntzak frieten gebruikt om te communiceren. Op 10 december 2023, tijdens de mars tegen het antisemitisme in Brussel, was het kegel frietjes ook aanwezig.

Laten we de moraal van dit verhaal overlaten aan Jan Bucquoy: «La frite ne se politise pas, elle se déguste.»

Les Amis du MuFIm: https://www.facebook.com/lesamisdumufim

Musée de Folklore et des Imaginaires de Tournai (MuFIm): https://mufim.tournai.be/